Yozning jazirama kunlarining birida "Buloqboshi" ga kiraverishdagi oq tunuka tomli uyning eshigini yosh bir yigit taqqilatdi. Olis yo'l yurganidanmi, yo issiq tasir qilganidanmi uning oq batis ko'ylagi kuraklariga yopishib qolgan, yoqasi ichidan bo'yniga tashlab olgan ro'molchasi jiqqa xo'l edi. Dam o'tmay u kaftlari b/n yassi peshonasini, baroq qoshlari aralash yuz-ko'zlarini artdi. Ichkaridan hadeganda hech kim chiqavermagach, yigit beso'naqay karton jamodonini qo'liga olib eshikni oyog'i bn itardi. Yangi bo'yalgan jimjimador zangori eshik "g'iyq" etib ochildi. Yigit ichkariga kirdi. Uy tomoni baland so'ridan iborat bo'lgan chorsi hovlida hech kim ko'rinmasdi. Hovlining o'ng biqinidan o'tgan g'isht yo'lka yonida gulzorga jildirab suv oqib turardi, yigit shu tomonga qarab, tok tagiga keldi. Shunda u rovonda xontaxtaga tirsaklarini tirab tasbeh o'girib o'tirgan kampirga ko'zi tushdi. Kampirning ko'zlari yumuq, ajin tortib ketgan ingichka lablari nimalarnidir shivirlardi.
-buvi, -dedi sekin yigit uni cho'chitib yubormaslik u/n.
Kampir ko'zlarini ochdi va ro'parasida jilmayib turgan yigitga tikildi. Keyin birdan o'zini orqaga tashladi-da, dedi:
-Voy, voy o'lmasam, Shoxruxmisan?
-Men...
Shoxrux jomodonini yerga qo'yib, rovonga ko'tarildi.
-voy, bo'ylaringdan aylanay, sen keladigan kun ham bor ekanku-a? Kampir yangi ko'rpacha solib, Shoxruxni o'tqazar ekan, sevinchi ichiga sig'masdi, shang'illab gapirar, yigitcha javob berishga ulgurolmay jilmayardi. U Buloqboshiga bu gal bir o'zi kelgan edi. Maktabni "qizil attestat" ga bitirib, ozod qushdek bo'lgani un ota-onasi o'zini yolg'iz yuborishga qarshilik qilishmadi.
Shoxrux deyarli har yozda ikki-uch hafta oyisi bn kelib turardi. Ammo ikki yildan beri, otasi kasalga chalingandan beri kelmagan va buvisini juda qattiq sog'ingan edi. Qarib munkillab qolgan kampirni u yaxshi ko'rardi, soatlab uning gaplarini tinglardi, zerikmasdi va ko'pincha uning yonida yotib, hikoyalarni tinglab tong ortirasdi. Maston buvi ham nevarasini yaxshi ko'rar, U kelganda o'tqazgani joy topolmay qolardi, agar ko'cha- ko'yda bolalar bn o'ynab, u yer bu yerini yara qilib olsa kampirning jig'ibiyroni chiqar unga dashnom berardi.
-tog'am qanilar?
-choyxonaga chiqqan edi-ya, boya! Xozir kelib qoladi.
-kelinoyim ko'rinmadilarmi?
-uylarini sog'ingan ekan javob berdim, uch-to'rt kun dam olib kelsin.
Oraga jimlik cho'kdi. Maston buvi o'z xayollariga berilib nevarasini bir zumga unutdi, keyin seskanib o'rnidan turdi.
-esim qursin, ovqatga unnamay o'tirishimni qara.
-ovora bo'lmang buvi, qornim to'q.
-ovorasi bor ekanmi? Xozir tog'ang ham keladi. Sen birpas cho'zilgin, men darov osh damlayman, bor mening uyimga kir. Maston buvi pildirab o'choq boshiga ketdi, Shoxrux esa qishloqqa kelganidan xursand bo'lib, o'rnidan turdi.
Uzoq yo'l yurib charchagan yigitcha esnab ichkarigi xonaga, buvisining uyiga kirdi. Shoxrux muzdek beqasam ko'rpacha ustiga cho'zildi. Yumshoq par yostiqning rayxon xidini eslatuvchi yengil, yoqimli xidi dimog'iga urildi. Qo'llarini yoyib, yostiq ostidan o'tkazib uni quchoqlagan xolda, ko'zlarini yumdi. Hovlida esa musicha kukular, chars-churs yonayotgan g'o'zapoya unga qo'shilib, g'alati orombaxsh ohang kasb etardi.
Imtixon tashvishlaridan qutulgan, yuragi ming xil orzular, nomalum, ammo porloq kelajak lazzatlari bn to'lgan Shoxrux o'zini nihoyatda baxtiyor his qilar va mudrar ekan, yuzlarida tabassum o'ynar edi.
U shu yotganicha tong saxarda uyg'ondi, bekorga aytishmagan ekanda "yo'l azobi, go'r azobi" deb, buni yaxshi tushungan kampir ham nevarasini uyg'otmadi. Ertalabki choyini naridan beri ichib qishloq aylanish maqsadida tashqariga otildi. Qishloqni sayr qilar ekan odatdagidek anhor bo'yidan o'tayotganda uning suvidan to'yib-to'yib ichish un anhor labiga keldi.
-Suvga tiqilib qomen yana? Bizada "polikinika" uncha yaqin emas
degan ovozdan tok urgan odamdek sapchab tushdi, og'zidagi bir qultum suvi tomog'iga yugurib ketdi. Qattiq- qattiq yo'tala boshladi, bu xolatni kuzatib turgan qiz piqirlab kulib yubordi.
-odam tomoq qirib keladi-da, bu qandoq bedodlik? Haliham shu sezdirmasdan kelish odating qolmaptida-a?
-shunaqa-da, tiqilib qolmadizmi? "Nonga tiqilgan suvga, suvga tiqilgan go'rga" degan gap bor ahir.
-rahmat, iliq gaplaring un, xudoga shukr tirik qoldim.
-Maston buvimlarnikiga chiqqandim, "Shoxrux keldi" dedi, qani disam "Qishloq aylangani chiqib ketdi" dedilar, o'zim ham shu yerda bo'lsangiz deb o'ylagan edim.
Durdona gapiryapti-yu, yigit unga boshdan oyoq razm solib, og'zi ochilib qolgan edi. Qizning bir-biriga tutash qalin qoshlarigacha tushgan, majnuntol popuklari jamalak bo'lib yopishib qolgan oppoq durrasi, qiyiq ko'zi va kichkina burni ustida osilib turgan bir tutam jingalak sochi, uyalganidanmi yoki qattiq xayojanda ekanligidanmi titrab turgan dumaloq lablari uni lol qilib qo'ygan edi.Shoxrux uni anchadan beri ko'rmagan bo'lsada qo'ng'iroqdek mayin, jarangdor va yoqimli ovozidan darov tanigan edi.
Yigitning termulib turganini payqagan qiz biroz uyaldi. Kulchaday yuzlari olmadek qizara boshladi. Lekin tezda o'ziga keldi.
-Aytganday, tabriklayman
-nima bn? Xayron bo'lib so'radi Shoxrux!
-Atestat bn! Eshitdik qizil olibsiz! Buvingizni og'zi qulog'ida. Nevaram maktabni a'loga bitiribdi deb xursandlar.
Yigitning hayoli hamon qizda edi.
O'zgarib ketibdi, juda o'zgarib ketibdi, nahotki 2 yilda odam shu qadar o'zgarsa? Ilgari qop-qora, qiltiriq qiz edi. Endi-chi? Ana qaddu-qomat...
Baroq, qayrilma qoshlariga yangi "xilol oy" ning ham havasi keladi, kotta-kotta ko'zlari ohuning ko'zlariga o'xshab juda go'zal! Uning shirin hayollarini yana o'sha sehirli va mayin ovoz buzdi.
-mayli, bo'lmasam men boraqolay. Ha, etgancha bugun kechqurun bitiruv oqshom qilmoqchimiz keling.
-harakat qilaman, mayli ko'rishguncha, men ham biroz qishloq aylanib ketaman.
Qiz ketgandan keyin ham Shoxruxni allaqanday ajoyib, yurakni entiktiruvchi his chulg'ab olgan edi. U o'ziga o'zi tushunmay qoldi, o'zidagi bu o'zgarishlarni sezib hayajonlanib ketardi.Anhor yoqalab orzular kemasida suzib borayotgan yigitni yana allaqanday ovoz o'ziga jalb qildi.
-ehe, kimni ko'ryapman? Shoqi senmisan?
Shoxrux beihtiyor ovoz kelgan tomonga qaradi, tepada uning qishloqdagi eski qadrdoni Shokir turardi.
-iya, ShoooKir! O'zingmisan?
-ha, men... Chiq bu yoqqa, namuncha hayol surasan?
Shoxrux tepaga chiqib eski qadrdoni bn quyuq ko'rishdi.
-yaxshimisan? Nimalarni o'ylab o'tiruding?
-o'zim shundoq, qishloqni sog'ingan ekanman!
-kechki payt bitiruv kechasi bizanikida kelgin bir yayraymiz!
-kech tushaversinchi, bir gap bo'lar. Dediyu, Durdonani ham boya taklif qilgani esiga tushib yuragi yuragi shirin orziqib ketdi.
Kechqurun Shoxrux aytilgan joyga bordi, borganda kechaning tantanali qismi tugab, o'yin-kulgi avjiga chiqqan edi.
Hamma o'zi bn o'zi ovora, it egasini mushuk bojasini, bo'ri tog'asini, quyon ammasini tanimaydigan axvol. Garchand bazmga sanatkorlar "artistlar" taklif qilinmagan bo'lsada ammo kecha juda fayzli edi. Shu payt qayerdandir shokir paydo bo'lib uni dasturxonga taklif qildi.
-eee, kelardingda erta-perta juda vaqtli kelibsan, nimaga qoqqan qoziqday turibsan yur davraga qo'shil sen ham.
U hazillashdimi yoki kinoya qildimi? Bilib bo'lmadi, uning ikki ko'zi xovliga gir aylantirib chiroyli tuzalgan stolda edi. Yigitcha odamlar orasidan Durdona qidirdi lekin topa olmadi.
-o'toqlar, bir daqiqa qichqirdi Shokir. Bizning kechamizga "London" dan iya yo'g'e, Toshkentdan o'rtoq Shoxrux Mirzayev tashrif buyurdilar.
Besh-olti joyda qarsak ko'tarildi Shokir gapida davom etib yana shang'illay boshladi.
-o'rtoq Mirzayev siz-u bizga o'xshagan oddiy odam emas, tarix fanidan o'tkazilgan olimpidada Respublika bosqichi g'olibi va maktabni Qizil attestat bn tamomlagan odam.
Boyagidan ham qattiqroq qarsaklar chalindi.
Shoxruxni bu gaplardan ensasi qotib, o'zini chetga olmoqchi bo'ldi, lekin Shokir uni qo'lidan maxkam ushlab dasturxon to'riga tortdi. U ham ortiqcha qarshilik qilmasdan ko'rsatilgan joyga o'tirdi. Lekin negadir qidirgan odamini ya'ni Durdonani topolmasdi. Shokir hamon shang'illab o'zichalik va'zxonlik qilardi. Shoxrux sekin do'stini turtdi va Durdonani so'radi.
-u qozon tepasida hozir keladi. Darxaqiqat bir ozdan keyin qiz ham kirib keldi. Ro'parasida oppoq guruch tishlari marvariddek yarqirab o'zi orziqib kutgan qiz turardi. Shoxrux bu safar qizni ko'rib butunlay aqli shoshib qoldi, u Durdonani bunchalar chiroyli ekanini xayoliga keltirmagan edi. Egnida keng qizil atlas ko'ylak, baland poshna oppoq tuflisi kichkina oyoqlariga chippa yopishgan, ikkita qilib o'rilgan sochlarining bir o'rimi ko'kragi ustiga tushib, jingalak uchi zulukdek titrab turardi. Shodligidanmi? Uyalibroq turganidanmi ikki yuzi anordek qip-qizargan, chimirilgan qoshlari ostida yirik, sho'x ko'zlari cho'g'dek yonardi. Shoxrux bu ko'zlar taftiga chidash berolmay yerga qaradi.
-namuncha ko'rinmisan?
Durdona jilmayib, tortinibroq, o'sha mayin va qo'ng'iroqdek ovozi bn gap boshladi.
-bugun men ham izzatdaman ham xizmatda.Lekin kelganingizni ko'rdim, faqat oldingizga kela olmadim kechiring.
-hech qisi yo'q, Shokir bn gaplashib turgandim, lekin shu yerdaligingizni u aytmaganda ketib qolardim.
-nahotki?
-rost
-unday bo'lsa, ketmaganingiz yaxshi bo'libdi, endi bo'shadim.
-bo'lmasa o'ltiring, yigitcha unga yonidan joy ko'rsatdi.
Ammo qiz o'tirishga ulgurmadi, qayerdandir (DVD dan edi) Valsga mos musiqa yangray boshladi.
-Tushasizmi?
-siz bn tushishga uyalaman!
-nega?
-yaxshi bilmayman-da!
-hammadan kulsam ham sizdan kulmayman dedi.
-qiz yalt etib unga qaradi, Shoxrux uning issiq va ipak misol mayin qo'lidan ushlab o'rtaga olib chiqdi va ehtiyotkorlik bn belidan quchoqladi. Musiqaning yangi pardasi boshlanishi bn kutilmaganda Durdona boshini ko'tardi, iklala qo'lini Shoxruxning yelkalariga tashladi-da, tovusdek suzilib ketdiBirinchi aylanishdayoq yigitcha uni olib yurish juda oson va juda yoqimli ekanini tushungan va ichida, boyagina xayolidan o'tkazgan va orzusiga yetishganidan shod edi.
U Durdoni chehrasiga mahliyo bo'lib qolgan edi, "Yo'q, - o'ylardi u, -bunaqa qizni shaxarda uchratmaganman, bazi qizlarga o'xshab kiborli va dimog'dor emas. Innakeyin, juda chiroyli, ikki yil ichida juda ham o'zgarib ketibdi, qani endi u bn shahar ko'chalarida yursang, hammaning havasi kelardi, havasi kelishi turgan gap!"
bir vals ikkinchisiga ulanib ketdi. Ular bo'lsa jim. Qizning ko'zlari chetda, hayoli parishon. Nega shunday bo'lib qoldi? Nega birdan o'zgardi?
-boshing og'riyaptimi? - so'radi nihoyat Shoxrux.
Qiz jilmayishga harakat qildi.
- yo'q, hayol surib ketdi, kechiring!
-hech qisi yo'q, men hafa qilib qo'ydimmi deb qo'rqdim, hafa qilmadimmi?
Durdona unga jilmayib boqdi-da, boshini qimirlatib qo'ydi. Shu boqishi yigitchaning yana chehrasini ochib yubordi. "ko'zlari muncha chiroyli?"
qizdan taralayotgan mayin, odamni dilini qitiqlovchi, yurakni o'ynatib yuboradigan ifordan yigitni aqli shoshib qolgandi. Ikki yoshning pok va beg'ubor yuraklarining allaqayerida mudrab yotgan "sevgi" degan ham ajoyib ham alamli tuyg'u uyg'ongandek bo'ldi. (To'g'ri birovlar aytishi mumkin darov sevib qolibdimi? Buncha tez? Deb o'ylashi mumkin lekin bular avaldan tanish edilar, Shoxrux yozgi tatilga kelganida kunlarini Shokir va Durdona bn birgalikda o'tkazardi) vals ham nihoyasiga yetdi. Yigit qizni xohlamaygina bag'ridan qo'yib yubordi. Kecha juda ham chiroyli o'tdi. Hamma tarqaldi lekin "muhim gap bor ketib qolma" degan gapni eslab Shoxrux ketishga shoshilmadi. Vaqt ham allamaxal bo'lgan.
-bugun boshqacha kun-a? Nima deding? Pichirladi Shokir
-ha, bugun unitilmas kun bo'ldi.
-endi biz ham ulg'aydik, yigit bo'ldik, shuning un bir ishni rejalashtirib qo'ydim. Ish pishgan sen ham qo'shilasanmi?
-qanaqa ish?
-xullas qishloq chetida Charos opa degan ayol bor, eri "Rus"da men bn juda ham yaxshi chiqishadi, men ham uni avrab, kechqurun uyida qolishga ruhsat ham oldim, bilasan yolg'iz ayol...
-yo'q, rahmat, qandingni uraver. Man qo'shilmiman.
-o'zing bilasan, aytdim qo'ydim-da.Shoxrux do'stini o'zgarib ketganini endi payqadi, aslini olganda uning gapida ham jon bordek, o'smirlik davr...
"Men ham borsam nima qilibdi" degan fikr yarq etib keldiyu lekin bu fikridan o'zi uyalib ketdi va uyiga (buvisinikiga) qarab yo'l oldi.
Shokir esa qishloq chetidagi ko'rimsizgina, devorlari nurab yotgan, uy eshigini taqqilatdi.
Ichkaridan yoshi taxminan 22 atrofidagi, bir ayol ochdi. Ikkovlari uyga kirishdi, qiz ham Shokirni kelishini bilib o'ziga oro berib olgandi. Yosh bo'lishiga qaramay allaqachon farzandli bo'lishga ulgurgan bu ko'xlik bu juvon eri bn juda ham baxtli yashardi. Hattoki uyni qayniog'asiga tashlab o'zlari yangi xo'jalik olib chiqishgandi. Keyin erini Rus ga jo'natdi, shundan keyin hayot o'zgarib ketdi. Charos xo'jayini jo'natganiga bir yarim yildan oshdi hamki hali bir tiyin ham kelgani yo'q. Bazida qo'ng'iroq qiladi, o'shanda ham pul haqida gap boshlangudek bo'lsa telefon negadir o'chib qoladi. Charos erini jo'natayotganda qornida 7 oylik bolasi bor edi ko'zi yorigandan keyin 2 oydan keyin turmush o'rtog'i tel qilib o'g'il yoki qiz ekanligini so'ragandi. Shokirni ko'ziga Charos xurliqo bo'lib ko'rinib ketdi. Uyga kirishgach Yigit nima qilishni bilmasdan o'tiraverdi. Tezda dasturxon tuzaldi, choyni naridan beri ichdiyu qizning oldiga borib o'tirdi. Uning qo'lini ohistalik bn avaylab ushladi, qiz indamadi, aksincha endi nima bo'lishini bilib ko'zini sekin yuma boshladi. Shokir ham ancha dadillashib qoldi va uni spalniga boshladi...
Qizning qaynoq lablariga labini bosdi, unga qaynoq bo'salar hadya eta boshladi, endi u ancha dadillashib bir qo'lini bn qizning ko'kraklari tomon xarakatlantirdi. U qizning lablaridan shu qadar so'rib tortardiki, Charosga bu xolat azob berayotganini faxmlamayotgan edi. U endi sekin qizni kiymlardan ozod qila boshladi. Qiz esa ko'zlarini yumib, pastli lablarini oxista tishlab, qo'llari bn Shokirni sochlarini silardi. Bir ozdan so'ng iklalalari onadan yangi tug'ulgan chaqaloqdek qip yalang'och bo'lib olishdi. Yigitning anchagina kottakon olotini ko'rib, Charos boshida tok urgan odamdek cho'chib tushdi, lekin endi kech ekanligini anglagan xolda yana ko'zlarini yumib oldi. O'z navbatida Shokir ham asta sekinlik bn "ijdod" ni boshladi, dastlab qizning pastki azosiga ozgina ishqalib turdi, keyin birdaniga tiqib yubordi. Shu payt qizning ko'zlaridan zangori olov chiqib ketganday bo'ldi, biroz og'riqdan keyin qiz ham rohatlana boshladi, anchadan beri aloqa qilmagan, erkak taftini deyarli unitib yuborgan Charos endi o'zini boshqacha his qila boshladi. Uning yuragi allaqanday boshqacha urib, ichida allaqanday rohatbaxsh tuyg'u uyg'ongandek bo'ldi. Yigit ham dadillasha boshladi, qizning lablaridan o'pa boshladi, ko'kraklarini qo'llari bn mijib sutga cho'milgandek oppoq va nafis badaniga gohida shapatilab ham qo'yardiLekin bu shapatilar qizga og'riq emas o'zgacha rohat baxsh etayotgandek edi. Shokir esa qizni endi yanayam qattiq rohat bera boshladi. Endi u butun gavdasini qizning ustiga tashladi,qizning oyoqlarini belidan o'tkazib oldi, qiz ham yigitning bo'ynidan qo'llarini o'tkazib oldi, Shokir harakatni yanayam tezlashtirar va chuqurroq botirishga harakat qilardi. Qizning bo'yinlaridan tortib o'par, mayin va uzun sochlarini goh hidlab goh silab qo'yardi, ikovlari ham parvoz qilayotgan qushdek yengil harakat qilishardi. Bir ozdan so'ng qizning butun vujudi qaltiray boshladi, ko'zlari kirtayib oyoqlari bn yigitni belini shu qadar qattiq qisdiki Shokir og'riqdan chinqirib yubordi, yigit o'z navbatini bu xolatdan qo'rqib ham ketdi, u "qiz kasal ekan, men kasalin qo'zg'ab yubordim" deb o'ylashga ham ulgurdi, keyin qiz birdan tinchib qoldi, oyoqlarini bo'shatib xolsizlanib, chuqur- chuqur nafas ola boshladi. Bu xolatni endi birinchi marta guvohi bo'lib turgan Shokir allaqachon "shok" xolatiga tushib rangi oqarib ketgandi. Buni ko'rib Charos nima bo'lganini sezib uni tinchlantirdi va yana lablaridan o'pa boshladi. Erkak taftini sog'ingan Charos uni shu qadar mehr bilan o'pardiki tariflashga til ojiz. O'z navbatida Shokir ham yana avvalgidek harakatlarni boshladi, uning ko'kraklarini ezib so'ra boshladi. Bir qo'li qizni ko'kragini ezib, bir vaqtning o'zida boshqa ko'kragini emardi. Bu yigitga boshqacha zavq bag'ishlardi o'z navbatida qizga ham. Bu paytda yigitning "toychog'i" yana xarakatga shay bo'lib ulgurgandi. Shokir yana nafsini qondirish un o'z olotini qizning pastki azosiga to'g'rilab sekin asta harakatni boshladi, endi u bu safar chuqurroq botirishga harakat qilardi. U asbobini qattiqroq tiqar bu xolatda qizni beli kamalak misol egilib ketardi...
Erta tongda qizning mayin ovozi Shokirni uyg'otib yubordi. Tundagi voqealarni o'ylagan yigit uyalib, Charosning yuziga qarashga botina olmadi. Lekin qiz hech narsa bo'lmagandek yigitni nonushtaga taklif qildi. Ikkovlari nonushta qilib bo'lishgach Shokir uyalibroq gap boshladi.
-opa, kechiring, kechqurun o'zimni nafsimga biroz erk berib yubordim, axmoqlik qildim.
-nega unaqa deysiz? Ayb o'zimda ham bor! O'zizni ayblamang! Men ham ayol ekanligimni, mening ham baxtli yashashga haqqim borligini endi tushunib yetdim.
- siz baxtli bo'las xudo xoxlasa xo'jayiniz kelsalar albatta baxtli bo'las.
- eh, qo'ying gapirmang o'shani, aqalli oyda bir marta qo'ng'iroq qilmaydi. Eshitishimcha o'sha yerdan uylanib olganmish.
-mayli siqilmang, bir narsani so'rashga sal xijolat bo'lyapmanda!
-nega xijolat bo'las, bemalol so'ruring!
-bilasmi? Exxx! Baribir uyalvomande!
-nega uyalas? Kimdan uyalvos? Mandanmi?
-kechagi voqeadan keyin...
-nima bo'ldi yana? Etdimku sizning aybingiz yo'q deb, o'zimda ham ayb bor.
-yo'q, unaqa emas, "olot"imda chidab bo'lmas og'riq paydo bo'ldi, moyak atrofini tomiri tortishib og'riyapti, ertalab "bavl" qilishga ham juda qiynaldim. Zararli emasmi?
-shumi? Hech qisi yo'q! O'tib ketadi, siz birinchi marta aloqa qilishingizda shuning un shunday bo'lyapti, havotir olmang. Mayli unda siz ham uyingizga boring uydagilar havotir olishmasin.
Shokirni bu gaplar ancha tinchlantirdi va uyiga ravona bo'ldi.Shoxrux ham endi oromini yo'qotgan edi. U endi Durdonani hayolidan ketkazolmay qoldi. O'z navbatida qiz ham yigitni o'ylab "adoyi- tamom" bo'ldi. Ha buni sevgi deb qo'yishibdi. Sevgini esa "Chidaganga chiqargan"
Shoxrux endi qiz bn uchrashish rejalarini tuzardi. Atiga 3 kunga qishloqa kelgan edi, endi esa butun umr shu yerda qolishga tayyor bo'lib qoldi. Kunduzi qishloqda uchrashib bo'lmaydi, shuning un tunda uchrashishga qaror qildi, lekin bu gapni qizga qanday aytishni o'ylardi. Qizning eshigi tagidan bir-necha marta ataydan o'tdi, darvoza ochiq biroq hovlida hech kim ko'rinmasdi. Keyin "yurak yutib" Durdonani uyini chaqirishga tushdi. Yaxshiyamki o'zi chiqdi, qizning kulchadek yuzi Shoxruxni ko'rgan zahoti olmaday qizarib ketdi, yuragi shirin orziqib ketdi.
-Assalomalekum, keling, marhamat uyga kiring.
-yo'q, rahmat, shu yerdan o'tib ketayotgandim, bir ko'rib o'tay dedim. Agar xo'p disen qishloq aylanardik.
-i-i-i, yo'q, endi yosh bola emasmiz, qishloqda gap so'z tez tarqaladi...
-unda, seni kechqurun anhor bo'yida kutaman...
U shunday dediyu, qizning javobini kutib ham o'tirmasdan orqasiga qarab jo'nab qoldi.
Shoxruxni nazarida har bir o'tayotgan daqiqa bir yildek tuyilib, go'yo vaqt to'xtab qolgandek edi. Nihoyat quyosh chekindi, yulduzlar birin ketin charaqlay boshladi, o'sha kuni qishloq osuda tun qo'ynida orom olardi. Osmon to'la yulduz. Yangi yetilgan kungaboqarlar sarg'ayib turgan oyning nimrang shu'lalaridan olmazor xisobsiz kumush sirg'alas taqqan edi.
Kech soat 21:00 da Shoxrux anhor ustida qizni kuta boshladi, lekin undan hadeganda darak bo'lmadi. U ko'prikdan o'tib kallaklangan majnuntol tagida biroz o'tirdi, soat ham o'nga yaqinlashib qoldi, qishloq esa doimgidek jim-jit, ko'chada hech kim ko'rinmasdi. Tekis oqayotgan suv ichida yarim kulcha oy mo'ralab turardi. Shoxrux uni poylab turib, tosh otmoqchi bo'lib qo'lini ko'tardi, ammo otmadi. Oyning ichida Durdonaning jilmaygan ko'zlari ko'ringanday bo'lib ketdi. Yigitcha tikilib qoldi. Oydan u o'tirgan joygacha uzun soya tushib turardi. Tolmikin? Shu savol xayoliga keldi-yu, shoshib orqasiga o'girili. Shunday uning tepasida ko'zlari lovillab Durdona turardi.
-cho'chib tushdingizmi?- so'radi u jilmayib.
Shoxrux sakrab o'rnidan turdi.
-ayam uxlashlari bilan chiqdim.
-rahmat, dedi sevinib, kelganing juda yaxshi bo'ldi, ancha qo'rqqan edim.
-men ham... Hech yolg'iz chiqmaganman kechqurun. Ko'p kutdingizmi?
-yo'q, hozir keldim, dedi yigit ham uni ranjitmaslik un
-juda yaxshi.
Ikovlari jim qolishdi. Kun bo'yi ancha gapni o'ylab qo'ygan Shoxrux hozir nima deyishni bilmasdi. Durdona ham uyalganidanmi, yo hayojonlanganidanmi, jim edi. Bu jimlik ancha cho'zildi.
-aylanamizmi? Nihoyat tilga kirdi yigitcha.
-kech-ku juda ham!
-birmasga maylimi?
Durdona jilmaydi.
-mayli.
Shoxrux sekin uning tirsagidan ushlab turishiga yordamlashmoqchi bo'ldi.
-kerakmas dedi qiz va qo'lini bo'shatib oldinga tushdi.
-Durdona!..
-hm-m...
-siz... Yo'g'e, sen... Sen juda chiroylisan.
-qayoqda? Nahotki? Durdona hayron bo'lib qoshlarini chimirdi, keyim o'z savolidan o'zi uyaldi shekil, boshini egdi.
-ha, juda chiroylisiz...
-Iyi nega sizlayapsiz?
-o'zim ham xayronman, tilim o'zimga bo'ysunmay qoldi. Kecha uchrashganimiz esingdami? Xuddi shu joyda tiqilib qolmen deb qo'rqitib yuborgan eding, o'shandayoq hayron qolgan edim. Siz... Sen o'zgarib ketibsan.
-siz ham dedi sekingina Durdona.
-yo'q, men o'sha-o'shaman.
-men ham.
Shoxrux uning bu gapini o'zicha tushindi.
"o'psam-chi?" xayol qildi.
"o'psam indamasmikin?" u sekin qizning qo'lidan ushlab to'xtatdi.
Qiz ham to'xtab unga o'girildi.
-bilasanmi? Negadir yuragim g'alati hisiyotlar og'ushida qoldi. Nazarimda men... Men sevib qoldim. Eshityapsanmi? Sevib qoldim.
Durdona unga tikildi. Shu payt yigitcha uning chap yuzidan Cho'lp etib o'pib oldi.
-nima qilyapsiz? - qiz shunday dedi-da, bir siltanib qo'lini bo'shatdi va bilagi bn ko'zlarini yashirdi. Shoxrux qo'rqib ketdi. " Ketib qolsa-ya" lekin qiz ketmadi. Faqat bir-ikki qadam undan uzoqlashib to'xtadi.
-yaxshi emas... Sevishmasdan turib shunday qilib bo'ladimi?
-bo'ladi, shunday deb yana uning qo'lidan ushladi. Qiz tisarildi.
-to'xtang, Durdona, to'xtang! Gaplarim rost, hazilashmadim. Birinchi marta shunday qilishim. Yaxshi ko'raman sizni, eshityapsizmi? Yaxshi ko'raman.
Qiz nima qilishni bilmasdi. U bunchalik tez shu gaplarni eshitishni kutmagan, shunday bo'ladi deb o'ylamagandi. Shoxrux uning jim turganini ko'rib, yelkasiga qo'lini qo'ydi. Issiq, yoqimli nafasi dimog'iga urildi.
-nega indamaysan? Yoki yigiting bormi? Uyalma aytaver!
Qiz jim edi. U boyagidek o'zini olib qochmas, qimirlamasdi. Birdan u titray boshladi, keyin qiynalib yutindi. Yigit xavotirlanib unga qaradi. Uning ko'zlari jiqqa yosh.
-nima bo'ldi, Durdona? Xafa qilib qo'ydimi?
Qiz boshini tebratdi.
-unda nega yig'layapsan?
-O'zim shunday... Qachon ketasiz?
-bilmayman, atigi 3 kun qolmoqchidim, nimaydi?
- Ketmang!
-Shoxrux sevinchi ichiga sig'may uni bag'riga bosdi. Oxxx, jonim, yana yana qattiqroq, ayy, imm, yana tezlashing, oxx, qattiqroq, qattiqroq, ha yana, yana, ohh, kayf deb bir qiz tushida rosa alahsiptikan onasi qulog'ini tagiga qo'yib yuborib "beor, ustimdan tush hammayog'imni tishlab tashading" dermish
UZBEK halq latifasi turkumidan
******
Bu uchrashuv va keyingi kunlardagi boshqa qator uchrashuvlar ikkalovining ham hayotini o'zgartirib yubordi. Ular kun bo'yi tungi shirin suhbatlar kayfi, rohati bn yurishar tezroq qosh qorayishini orziqib kutishardi. Endi ularni nimani gapirish, o'zini qanday tutish kabi savollar qiynamasdi. Ular qayerda uchrashishni, qachon uchrashishni ham xayollariga keltirishmasdi. Soat ham, joy ham aniq. Faqat hech kim ko'rmasa bas.
Endi ular un tunning ajoyib, sehrli fazilati ochilgan, u endi ikki qalbni uchrashtiruvchi qudratli kuch, cheksiz shodlik, shirin xayollar, orzu-umidlar bulog'i edi. Ularning uchrashadigan joylari aniq, yo to'g'on boshi, yo unga yaqin katta-kichik buloqlar yaltirab turgan tolzor, yoki bo'lmasa olmazorning etagi edi. Biroq Shoxrux ham Durdona ham qanchalik shod, qanchalik baxtli bo'lishmasin, uyga qaytganlarida nimadir yuraklarni g'ash qilayotganini payqashardi. Bu g'ashlik oldingi kunlarda sezilmadi. Shoxruxning jo'nashi yaqinlashganidan keyin ochiq namoyon bo'la boshladi. Bu yog'i nima bo'ladi? Endi nima qilishadi? Bu savollar borgan sari ko'proq ikovlonni o'ylantiradigan bo'lib qoldi. Ammo ular qancha o'ylashmasin, aniq bir fikr yaltillab ko'rinmas, kelajak go'zal bo'lsa ham, tundek qorong'u edi. Nihoyat o'sha kun ham keldi. Atiga 3 kunga kelgan Shoxrux yaqin bir oy qolib ketgandi. Biroq hech kim hayrlashishni xohlamasdi.
Mana bugun oxirgi uchrashuv, qishloq jim-jit, yigit qizni sekin bag'riga bosdi, qiz ham qarshilik qilmasdan yigitning ko'ksiga boshini qo'ydi. Ular shu alfozda uzoq jim turishdi.
Ular xuddi birinchi marta oydin kechada sayr qilishayotganday chuqur xayajonda edilar, har kuni, har soat ko'rib turadigan narsalarni- anhor ustidagi bir yoq panjarasi singan ko'prik ham, yaproqlari kumush sirg'alardek yaraqlab turgan olmazor ham, qo'yingki, ko'zga ko'rinib turgan hamma narsa ularga hozir boshqacha tus olgandek sirli va qandaydir yoqimli tuyulardi. Jimirlab oqayotgan suvga tikilar ekan, suv tagida oy bir qalqidiyu, jilmayib ularni imlaganday bo'ldi. Bu qadar go'zal manzarali oqshomda yigit va qiz "unsiz" suhbat qurishardi.
-meni sog'inasan-a? Dedi yigit bu sukunatni buzib
-yo'q, hech qachon dedi qiz qoshlarini chimirib, lablarini cho'chaytirgan xolatda, uning bu gap ohangida bolalarcha samimiylik va injiqlik bor edi.
-sog'inmasang sog'inma!
-iltimos, ketmang. Shu yerdagi kolejda uqing!
-ilojim yo'q, bilasanku, ota-onam u yoqda yolg'iz, bu yerda shundoq ham ko'p qolib ketdim, har kuni tel qilishyapti "qachon qaytasan" deb.
-qachon qaytasiz?
-yana ta'tilda-da, jinnivoy ko'rasan kolejni bitirib olay seni bu yerdan olib ketaman.
-qayoqa obketas?
-kelin qilib olib ketaman, bidilloq!
Bu gapdan qiz uyalib ketdi, yigit esa qizning
uzun va mayin sochlarini qo'llari bn silarkan unga yana qanday gap aytishga xayron bo'lib qoldi. Birdan qizining iyagi ostiga ko'rsatish barmog'ini tirab qizning yuzini tepaga qaratdi. Durdonaning ko'zlari jiqqa yosh edi. Uning koota sho'xchan ko'zlari mayuslanib qolgandi.
-ketmang, dediyu yig'lab yubordi, yigit ham uni tinchlantirishga harakat qildi.
-jinni, urushga ketyapmanmi? Yana qaytaman qishki ta'til ham borku. U shunday deya bosh barmoqlari bn qizning ko'zlaridagi yoshlarini artgan bo'ldi. Va lablarini qizning olov bo'lib yonib turgan lablariga bosdi, ox qanday lazzat... U qizning lablaridan qaynoq bo'salar olar edi, o'z navbatida qo'llari harakatga tushib qoldi, qizni maxkam bag'riga bosib yana ham qattiq bo'salar ola boshladi, u qanchalar qattiq quchoqlasa qizning ko'kraklari yigitning badaniga tegib uni to'lqinlantirib yuborardi. Shoxrux endi qo'llarini qizning ko'kraklari ustiga yugurtirdi. Uning ko'kraklarini maroq bn eza boshladi, tashna xislar og'ushida Durdonaning ko'kraklari ham qattiq bo'lib qolgandi. Ikkovlari ham lazzat og'ushida xirslariga erk berib yuborishdi. Tepadagi oy ham ularga xalal bermaslik un oppoq bulutlar orasiga berkindi, qushlar ham sayrashdan to'xtadi, hamma yoqni sokinlik chulg'ab oldi. Shoxrux esa qizdan tinmasdan bo'salar olardi, qiz nima qilishni bilmasdan o'zini yigitning ixtiyoriga topshirib ko'zlarini yumib olib erkalanib ingrardi. Shoxrux kiyimlardan ozod bo'lishni xoxladi va qizning ko'ylagini ko'tara boshladi, bu xolat Durdonaga tok urgandek bo'ldi shekil, sapchap o'rnidan qo'zg'aldi.
-i-i-i, yaramas, betiz qursin, nima qilyabsiz?
Bu qiliqdan Shoxrux ham hijolat bo'ldi shekil boshini egdi.
-men... Men... Kechirasan! Bilmasdan... Xoxlamagandim, kechir iltimos!
Bu voqeadan qiz ham uyalib pomidor misoli butun badani qizarib ketgandi. Bizga nima bo'ldi deb o'ziga savol berardi. O'rnidan turdida uyi tomonga otildi. Orqasidan Shoxrux bir so'z deyolmasdan qarab qolaverdi...
Shoxrux ham uyiga qaytdi, lekin Durdonani bir zumga bo'lsa ham esidan chiqara olmadi, u tezroq kollejni tamomlashni va Durdonaga uylanishni xoxlardi, endi Shoxrux Buloqboshiga juda ham serqatnov bo'lib qolgandi, avvalari yilda bir marta borgan bo'lsa endi, bir yilda 4-5 marta boradigan bo'lib qoldi. Bu xolatni uning ota onasi buvasigamehrihbonchilik deb o'ylashardi. Biroq Shoxruxni qishloqqa serqatnovligini siz-u, biz juda yaxshi bilib oldik. Endi ularni uchrashuvida oldingi safardaqa xirslarga erk berish yo'qoldi. Bu safargi uchrashuv ham tunda bo'ldi, lekin Shoxruxni ko'zlari so'lg'in edi. O'zi lohas... Buni sezgan qiz darov axvolini so'radi.
-xomush ko'rinasiz? So'radi Durdona tirsagidan tortib.
Shoxrux ilon chaqqan odamdek seskanib ketdi, sekin qo'lini bo'shatib o'zini chetga oldi.
-boshim og'riyapti, dedi titrab
-boshim og'riyapti? Hozir tuzatamiz! Dedi shoshib va buloqqa qo'lini tiqib uning peshonasiga tutdi.
-endi tuzukmi?
-tuzik, dedi peshonasi aralash uning qo'lini ushlab, keyin bo'sh qo'li bn quchoqlab, lablaridan qattiq o'pa boshladi. O'z navbatida qizdan ham javob kela boshladi, Shoxrux yana qizning tarang ko'kraklariga yana qo'l yugurtira boshlaganda avval jim turdi, keyin bir siltanib o'zini tortdi.
-darrov tuzalib ketingiz-a? Dedi qoshlarini chimirib.
-Durdona! -dedi ovozi boyagidan ham qaltirab chiqanligi un dastlab o'zining ovozini tanimay ham qoldi.
-tisss! Eshityapsizmi? Bulbul sayrayapti! Qiz shunday deb qochib ketdi. Agar o'shanda yana avvalgiday xirsaliriga erk berib yuborganda nima bo'lardi. Ikkovlari ham sharmanda bo'lardi. Yo'q, Shoxrux bunday qilolmaydi, qiynalsa ham mayli, bunday qilmaydi, hamma narsa irodaga bog'liq, u o'z irodasiga ishonadi...
Shunday qilib soniyalar daqiqalarni, daqiqalar soatlarni, soatlar kun, hafta, oy, yillarni tortiqilayverdi. Oradan qanday qilib 3 yil o'tganini ham bilmay qolishdi. Bu paytga kelib qiz qiz ham juda ochilib ketgandi, butun maxalla uni kelin qilish orzusi bn yashay boshladi.
Kollejni tamomlab Shoxrux yozgi ta'tilni o'tkazish un qishloqqa qishloqqa otlandi. Endi u juda baxtli edi tez orada yana o'zi sevgan yori bn uchrashadi, uning qo'llaridan ushlaydi, bag'riga bosadi...
U shularni o'ylar ekan yuragi shirin orziqib ketdi. Qishloqqa yetishi bn buvasi, tog'asi, kelinoyisi, jiyanlari bn ko'rishib ularga atalgan sovg'a-salomlarni topshirdi, choyni naridan beri ichdi-yu ko'chaga otildi. Anchadan beri uchrashmagan Shokir og'aynisini uyiga yo'l oldi. U bn ko'rishib tezda qaytmoqchidi lekin dardi yig'ilib qolgan ekan, ancha qolib ketdi. Birgalashib anhor bo'yiga kelishdi yo'l-yo'lakay bitadan pivo ham olishdi, ular anhor bo'yidagi tolzorlar bag'riga kirib uzoq suxbat qurishdi, yoshlikni eslashdi keyin birdan Shokir jiddiy gap boshladi.
-bilasanmi, o'rtoq, nazarimda men sevib qoldim!
-voy ichidan pishganey, kim ekan o'sha sho'peshona qiz? Deya miyig'ida jilmayib
-hazilingni qo'ysangchi, eee bore kelib-kelib dardimni senga aytimmi?
-bo'ldi, hazilashdim darov aptingni burishtirmagin, namuncha qizlarga o'xshab araz qilasan?
-xullas, esingdami 3 yil oldin bitiruv kechasida bir ayolnikiga boramiz dudim! Charos opachi!..
-ha-aaa, esimda, eri Rosiyada, bir kechani gaplashdim duding-a? Shoshma-shoshma faqat uni dema, ahir u turmushga chiqqan- ku, bolasi 5 ga kirdiyov-a?
-ha, o'shani... To'g'ri topting.
-esing joyidami sen bolani? Tom-poming ketib qolibdi! Ahir uni...
-esim joyida, sen bilmisan uni, dastlab men ham unga nafsimni qondirmoqchi bo'lib yaqinlashganim rost lekin keyinchalik bu fikrimdan qaytdim, u men o'ylagandaqa yomon ayol emas ekan, umrim bino bo'lib bunaqa sofdil va mehribon ayolni uchratmaganman!
-xoy bola, esingni yig', u birinchidan turmush qurgan birovni tan mahrami, ikkinchidan bolasi bor, uchinchidan sendan kamida 3-4 yosh kotta to'g'rimi?
-eee sen ham uydagilarga o'xshab birinchi, ikkinchi qilmagin bilaman hammasini, lekin men uni chindan ham sevib qolganman. Menga undan boshqasi kerak ham emas, agar o'shanga uylanmasam toq o'tishga ham tayyorman, keyin eri bn allaqachon ajrashgan o'sha xaromxo'r Rosiyadan bita megajinga uylanib olibdi, uning ko'ziga puldan boshqa narsa ko'rinmidi, bu yerda Charosni ko'rgan kuni... Qishloq joy bilasan, yolg'iz ayol, nechtasi yolg'on tuxmat bo'xton qildi, nechtasini o'ynashga chiqardi. Bir safar o'zini o'ldirmoqchi ham bo'libdi yaxshiyamki borib qolganim, rosa urushdim jaxl ustida tarsaki ham qo'yib yubordim, o'g'lini aytmaysanmi? Biram shirin bola bo'lganki... Mendan kotta bo'lsa nima qilibdi? Baxtli bo'lsak bo'ldi-da...
Shokirni ko'zlari beixtiyor yoshlandi va gapida davom etdi.
-Shoxrux bilsang endi menga baribir og'ziga javob berolmaydigan g'iybatchilar ham nima desa deyaversin, menga disa butun maxallaga jar solsin.
-xo'sh, Charosni o'zi nima deyapti?
-nima deyardi, u ham meni sevadi lekin men sizga munosib emasman, menga it tekkan deydi. Uylanaman desangiz hoxlagan qizingizga uylanavering faqat menga emas diydi.
-uydagilaringchi? Otang, onang?
-ota-onam, tushungan insonlar to'g'ri boshida qarshilik qilishdi lekin agar shu qizga uylanmasam yo o'zimni o'ldiraman, yoki butunlay qishloqdan ko'chib ketaman, meni qoramni boshqa ko'rmaysiz degan edim ular rozi bo'lishdi. Faqat...
-nima faqat...
-xolam, qarshi chiqyapti to'g'risi o'lgiday yomon ko'raman o'sha xolamni! O'zi 3 marta erga chiqqan tag'in aql o'rgatadi.
o'zimga qo'yib bersa bunaqa xoladan vos kechib yuborardim uning qilgan qiliqlarini eshitsang edi deb chuqur xo'rsinib bir voqeani aytib berdi. Charos bn munosabatlarimizni ko'pchilik bilib bo'ldi, lekin xolam tinmasdan shalaqilik qilib uni xaqorat qilaverdi, xatto bir kuni uyiga ham borib, og'izga olib bo'lmaydigan so'zlar bn xaqoratlabdi, yetmaganiga "ersirab qoldingmi? Kechasi qiynalyapsanmi? Maxallani bollarini buzganing yetmadimi?" deb rosa gapiribdi. Bu gaplari un holamni bir narsa qilgudek bo'lib otlanudim Charos qaytardi, meni deb xolangiz bn urushsangiz xafa bo'laman deb yo'limni to'sdi.
Bir kuni Charos bn shaxarga chiqdik, dastlab ko'nmadi keyin bir balo qilib rozi qildim. Biroz shaxar aylandik keyin uni kinoga olib tushmoqchi bo'ldim ikita bilet ham oldim endi zalga kirayotganimizni bilaman qayerdandir shang'illama ovoz keldi-yu hamayoqni boshiga ko'tardi. Shundoq qarasam yerdan chiqdimi osmondan tushdimi yonimizda tirik murdaday bo'lib xolam turibdi. U yana vaysab Charosga chang soldi, xolamni qo'lini siltab tashab Charosni quchog'imga olib chetga chiqdim. Xolam "bu xaromi qiz, benomus hali uylanmagan yigitni boshini aylantirib yuribdi" deb dodlay boshladi. U charosga hamla qilishga urinib yerga yiqilib qoldi, boshidagi ro'molini yechib yana Charosni xaqorat qila boshladi. Darrov odam yig'ildi, atrofimizni odamlar o'rab oldi, haqiqiy kino bu yerda boshlanganday go'yo, keyin o'rnidan turib yana Charosga talpindi, "O'l bu kuningdan o'lganing yaxshi, erni Rosiyaga junatib o'zing bu yerda yosh bolaga o'ynash bo'lib oldingmi?" deb shang'illab ketdi. Militsiya ham keldi xolam bu yerdagi zo'r jinoyatni ko'pirtirib bo'rttirib o'zini jabrdida qilib ko'rsatdi, Charosni og'izga olib bo'lmaydigan so'zlar bn xaqoratlay boshladi, bechora qiz ikki kafti bn yuzini berkitganicha yelkamga boshini qo'yib yig'layapti, nima qilishni bilmay qoldim. Xolamni shu qadar yomon ko'rib ketdim-ki, asti qo'yaverasan. Keyin jonimni boricha qichqirdim xolamni tanimaslikka oldim "Kimsan sen, nega buni xaqorat qilasan, bu meni xotinim bo'ladi" dedim. Melitsiyaga bu xotin kim o'zi? Nega ayolimni xaqorat qiladi degan edim hamma jim bo'lib qoldi. Endi odamlar xolamni gapira ketishdi bir ikkitasi xatto uni jinniga ham chiqarishdi, bechora Charosga rosa rahmim keladi...
Shokirni hikoyasini va gapirgan gaplarini tinglab uning chindan ham sevib qolganiga ishonch hosil qilgan Shoxrux qaysidir ma'noda unga xavas ham qildi keyin o'ylanib qoldi Charosni o'rnida Durdona bo'lganda men uni shu qadar himoya qila olarmidim? O'zini xayoliga kelgan bu gapdan o'zi qo'rqib ketdi...
Qanday bo'lmasin bu battol xolani ko'ndirishni yo'lini izladi. Shokirning xolasini ismi Mamlakatxon bo'lib juda yaramas xotin edi. Naq 3 marta erga tekkan lekin birorta farzand ko'rmagandi. O'zi baxtsiz bo'lgani un jiyanini baxtli bo'lishini ham istamasdi-da! Oxirgi (amaldagi) eri alkash, tepakal, qorin qo'ygan o'zidan 10 yosh kotta Xomit ismli kishi. Unga hech narsani qizig'i yo'q bir kunda yarim shisha topilsa shunga xursand bo'lib yuraveradi...
Shoxrux bu yosuman xotin bn gaplashishga qaror qilib Shokirni yetalab uning uyiga borishdi. Eshikdan kirdiyu xovlini axvolini ko'rib ko'ngli aynib ketgan Shoxrux ortiga qaytib ketmoqchi ham bo'ldi lekin nega kelganini eslab Mamlakat taklif qilgan so'riga omonatgina o'tirdi. Xovlini axvoliga qarab bo'midi, hammayoqda shisha siniqlari, barglar, allaqanday balchiq xidiga o'xshash balchiq xidi kelardi. Mehmon kelganini eshitib ichkaridan Xomit ham chiqdi, ular bn otamlashmoqchi bo'lib o'zi bn pivo ham olib chiqdi. Shokir Xolasiga Shoxruxni tanishtirdi, xol axvol so'ralgandan keyin asosiy maqsadga o'tmoq un og'iz juftlamoqchi bo'lgan edi Xomit gapni ilib ketdi. -men aroqni tashlab, vinoga o'tganman, biroq vino qurg'ur sersuvroq narsa bo'ladi, suvini siqib tashlash kerak! Lekin yetkazib ichsangiz suvini qorinning o'zi siqib tashlaydi. Qani, salomat ekanmiz ichamiz. Mehmonlar vinoga qo'l ham urishmadi o'zi ichib piyolasini yana to'ldirdi. U bitta o'zi ichayotgan bo'lsa ham "Qatordan qolmayin" deb ichdi, hech kim qistamasa ham "Sazalaring o'lmasin" deb ichdi, piyola sira to'xtamasa ham "dami chiqib ketmasin" deb ichdi, qisqasi xotini ovqat olib kelgunga qadar o'ziga o'zi qadoq so'zlari aytib xiyla tayor bo'lib qoldi. Shoxrux endi bor gapni aytdi, yigit va qiz bir biriga ko'ngil qo'ygani, ularni ayirish ayb ekanini tushintirishga harakat qilgani sayin Mamlakat qizni yana xaqoratlay ketdi, uni "erga tegib chiqqanini" takrorlay boshladi. Bu xolatda Shoxrux ham o'zini bosib tura olmadi, u ham xayo-andisha, yuz xotirchilikni yeg'ishtirib qo'yib shartakilikka o'tdi.
-to'g'ri Charos erga tegib chiqqandir, lekin bunaqa falokat har kimning boshiga kelishi mumkin! Buni hayot deb qo'yibdilar. Xo'sh o'zingiz Xomit akaga qiz tekkanmisiz?
Bo'yni to'g'ri tutolmay u yoqdan bu yoqa tashlab o'qchiyotgan Xomit birdan sergaklandi-to'g'ri dedi stolga shappillatib, haqiqatan qiz tekkan! Bu qizligida o'zini quritib olgan, hozir ham qiz. I-i u yoqqa ham qizligicha ketadi.
Shoxrux gapida davom etdi:
-Xomit aka sizni "xotinim" deganda hech kim bu kishini uyidan haydab chiqarmagan ekanku, Shokir Charosni yaxshi ko'rib unga uylanaman desa siz...
Xomit zavq bn kuldi.
-meni o'zi don sepib zo'rg'a uyiga olib kirgan-u, qayoqqa xaydaydi! Menga qara hoy, Mamakat, don sepgansan-a? Mototsikl olib bergansan, tilla soat olib bergansan! Mamlakat erining bu qadar og'ir gaplarini ko'tara olmadi, piyolaga vinoni to'latib quyib berdi-da Xomitga uzati, U esa vinoga qarab "kuh" dediyu "qo'limdagi bn o'likni uzoq ushlab turib bo'lmas ekan" deb bir ko'tarishda ichib yubordi. Zakiskaga esa "qo'ltig'ini tagina" bir hidlab oldiyu sekin bolishga cho'zildi.
Shoxruxni urinishlari bekor ketmadi u shu qadar sharttakilik bn gapirdiki "bechora xola" uning gaplariga javob qaytarishga ojizlik qilib qoldi. Endi hamma xursand edi, to'g'risi Shokirni qilgan bu ishini hamma yigitlar ham eplay olishmiydi. Charos ham shunga arziydigan qiz edi...
Shokir 3 yildan buyun Charosga gard yuqtirmasdan kelayotgandi. Yani unga qo'lini ham tekizmadi shu o'tgan vaqt ichida. Bugun negadir Shokir Charosni ko'rgisi unga Shoxruxni xolasi bn suxbatini yetkazgisi keldi. Shu maqsadda uning uyiga bordi. Eshikni taqqilatdi...
-iya, sizmidiz? Namuncha kech bo'lganda? Tinchlikmi? -dedi Charos ovozi titrab!
-ha tinchlik, shundoq o'zim bir xabar olay deb kirgan edim, bezovta qilgan bo'lsam uzr... Bo'pti yaxshi bo'lsalaring men keta qolay!?
-iyi, nega endi bezovta qilar ekansiz, yuring ichkariga kiring xozir ovqat suzudim bir o'zim yeyishga og'rinib dasturxoni yeg'ishtirmoqchidim, yaxshi kelib qoldiz. Yuring deb yigitni ichkariga boshladi. Charos Moshkichiri qilgan ekan mazza qilib yeyishdi, keyin Shokirning yuragi negadir shirin orziqib ketdi. U Charosga zimdan qarab oldi, Tavba, dedi dunyoda shunaqangi go'zal qizlar ham bor ekanda-a? Deb o'yladi o'zicha, qalamda tortilgan qoshlari, yonib turgan qop-qora ko'zlar, sutday oppoq yuz, ingichka iyagidagi mittigina xoli, angishvonadek og'zi, ikki o'rim qilib o'rilgan sochi, hamma-hammasi yigitni yuragini to'lqinlantirib yuborgandek bo'ldi. Kiyib olgan uzun va keng ko'ylagi yarashib turardi. Dasturxon yeg'ishtirayotganda engashgan paytda oppoq lifchik ichidan "mana biz, duxing yetsa ushla" deb turgan ko'kraklarni Shokirni aqlini shoshirib mudrab yotgan tuyg'ularni uyg'otib yubordi. U o'rnidan turdida bilmagan kishi bo'lib yotoqxona tomonga yurdi, bir narsani baxona qilib Charos ni chaqirdi, qiz ham uning chaqirig'iga labbay deya yetib keldi.
Yigit qizni kirib kelishi bn maxkam bag'riga bosdi, va qulog'iga sog'inib ketdim deya pichirlay boshladi, qiz tipirchilab to'g'lana boshladi lekin yigit uni maxkam bag'riga bosib olgandi. Shokir qizni yuzini o'ziga qaratib oldi, birzum uning chiroyli chehrasiga mahliyo bo'lib turdi- da, birdaniga lablariga labini bosdi, anchadan buyon visol lazatini qumsagan ikki yosh o'zlarini xirslariga erkinlik berib yuborishdi. U qizning labidan shu qadar tishlab, zavq-u shavq bn tortardiki, qiz bechora faqat ingrardi, u qizni spalniga yotqizib yana o'z ishida davom etdi, ikki o'rim qilib olgan sochlarini yoyib yubordi, unga Charosni sochlarini yoyib yurgan xolati ko'proq yoqardi, u qizning lablaridan tinmasdan o'pardi, bir qo'li bn esa uning ko'kragini eza boshladi, bunday yoqimli xislar ta'sirida taranglashib ketgan sutdek oppoq badanda mana biz deb turgan "xasan, xusanlar" nihoyat ozodlikka chiqishdi, Shokir esa birdam to'xtamasdi, qizning yuz ko'zlaridan tinmasdan o'par, uning bo'yinlarini tishlab tortib sochlarini silardi, Charos anchadan buyon bunday rohatbaxsh tuyg'ularni tuymaganligi sabab ortiqcha qarshilik qilmasdan o'zini yigitning ixtiyoriga topshirgandi, Shokir endi qizning ko'kraklarini ema boshladi, u yosh bolalarga o'xshab goh ko'krak emar, goh tili bilan yalab qizni qitig'ini keltirardi, qiz ham ko'zlarini yumgancha yigitning sochlarini silar, yoqimli ingrab uni ruxlantirardi. Shokir qaytadan qizning labiga xujum qildi, undan maroq bilan qaynoq bo'salar olar, qo'llari bn goh ko'kragini, goh soni aralash dumbalarini g'ijimlab, silardi. Bir ozdan shu zaylda mehirli bo'salardan keyin qizni oxirgi kiyimlaridan ozod qilgan yigitcha so'ngi xal qiluvchi xujumga o'tdi. U qizni pastki azosini mehr bn siladi, u shu qadar zavq bn siladiki, Charos bexosdan yoqimli tovush ham chiqarib yubordi. Keyin birdaniga qizning ko'zlari yonib ketganday bo'ldi, og'riqdan baqirib yuborayozdi, marjondek chiroyli ko'zlari yoshga to'ldi, Shokir esa qizning pastki azosiga asbobini chuqurroq botirib chiqarishga harakat qilardi, u qizning oyoqlarini kengroq ochib olotini zarb bilan kirgazishga harakat qilardi, u asbobini har suqqanda "chalp" degan ovoz chiqa boshladi, u shqilayotganini o'zi bilmas edi, u osmonda parvoz qilar darajada rohat qilayotgan edi. Birzumda qizni barcha kiyimlaridan ozod qildi, o'zi ham ortiqcha kiyimlarni yechib tashladi, hammayoq sutdek oqshom, osmonda sanoqsiz yulduzlar charaqlaydi, to'lin oy atrofni yoritib maysalarga o'zgacha ko'rk berib turibdi. Bu yoqda Shoxrux orziqib kutgan visol onlariga yetay deb turibdi...